Czujesz, że nie realizujesz swojego potencjału w życiu, że mogłabyś więcej, ale coś cię hamuje. Albo może masz wszystko, wszyscy są zachwyceni tym, jak wygląda twoje życie, ale tobie jednak czegoś brakuje. Obydwie te postawy, chociaż zupełnie różne, mogę mieć te samą podstawę. To temat dość kontrowersyjny, bo opisuje relacje matek i córek, które nie są takie, jak każe nam się patrzeć. Czyli matek, które są narcystyczne, a w swoich córkach widzą jednocześnie przedłużenie siebie i swoich ambicji, jak i konkurencję.

O matce można mówić tylko dobrze

Przekonanie, że o matkach można mówić tylko dobrze jest bardzo silnie zakorzenione w naszej kulturze i ma swoje uzasadnienie. Jednocześnie wiadomo, jaka matka powinna być: ciepła, czuła, przytulająca, wspierająca i zakochana we własnym dziecku do szaleństwa. Tylko, że nie wszystkie matki takie są. Co jest naturalne. Wbrew obiegowym opiniom, że wszystkie kobiety są takie lub śmiakie, kobiety tak samo jak mężczyźni są różne - mają różne doświadczenia, charaktery i w związku z tym również na różny sposób realizują funkcję matki. ten wpis jest są inspirowany lekturą książki "Nigdy dość dobra" Karyl McBride.

Narcystyczna matka - jak ją rozpoznać?

Przede wszystkim dla narcystycznej matki dziecko liczy się o tyle, o ile może o nim opowiedzieć innym. Dlatego zawsze największy akcent będzie stawiała na rzeczy, którymi może się pochwalić. Uroda, zarobki, osiągnięcia zawodowe - ale zawsze takie elementy, którymi można się poprzechwalać. Matki narcystyczne traktują bowiem swoje córki jako przedłużenie siebie. Mowa jest tutaj tylko o córkach, ponieważ ich relacja z synami podlega innej dynamice ze względu na aspekt płci.

Córki narcystycznej matki

Córki narcystycznej matki nastawione są na spełnianie oczekiwań matki. Całe ich życie to dbanie o fasadę. Rodzina z narcystyczną matką z zewnątrz może wydawać się idealna - o to właśnie chodzi narcystycznej matce. Konsekwencją tego dążenia jest brak możliwości na wyrażanie własnych pragnień, dążeń i emocji innych członków rodziny.

Narcystyczne matki przytulają tylko na pokaz, wypierają negatywne emocje i doświadczenia. W tych warunkach trudno jest wypracować własną, niezależną od matki tożsamość. Córki narcystycznych matek przez całe życie starają się je zaspokoić i przez to same wpadają w pułapkę narcyzmu.

Perfekcjonistka i autosabotażystka

Na taką relację z matką można wypracować dwa rodzaje postaw. Pierwszą z nich jest perfekcjonistka. To kobieta, która robi kilka kierunków studiów, w pracy szybko pnie się po szczeblach kariery, jej dzieci uczestniczą we wszystkich możliwych warsztatach, a ona sama angażuje się w życie społeczności. Realizuje się za siedem osób, problem w tym, że jest wyczerpana i odcięta od swoich emocji i tego, co sama chce od życia. Niekoniecznie każda kobieta, która wiele osiąga jest narcystyczną perfekcjonistką, ale jeżeli tkwi w tym głebokie poczucie, żeby chyba to wszystko nie jest tak naprawdę dla niej, to warto zastanowić się, czy taki stan rzeczy nie wynika z naszych kontaktów z matką.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez Myśli w Wielkim Mieście (@mysli_w_wielkim_miescie) Wrz 9, 2020 o 2:42 PDT

Drugi biegun to autosabotażystka. To osoba, która czuje, że żyje poniżej swojego potencjału. Ma problemy z depresją, używkami. Jeżeli otwiera się możliwość zmiany w jej życiu, to nie jest w stanie jej wykorzystać. Spóźnia się na ważne spotkania. Zachowuje się kompulsywnie. Nie realizuje swoich marzeń, bo dziwnym zbiegiem okoliczności zawsze akurat jej się nie udaje. Jest przekonana, że ciąży nad nią fatum i nic jej się i tak nie uda.

Czasem to mogą być siostry, wychowane przez tę samą matkę.

Według mnie możliwe jest też łączenie tych postaw w różnych momentach lub dziedzinach swojego życia.

Zaniżone poczucie własnej wartości - miłość za coś

Obydwie mają bardzo niskie poczucie własnej wartości. Wynika to z tego, że ich matki nie kochały ich za to, że są. Otrzymywały trochę uwagi tylko jeżeli dowoziły rezultaty. Skrycie zazdrościły swoim kolegom i koleżankom, które na uwagę rodziców nie musiały zasługiwać, tylko dostawały ją, bo były tego warte same w sobie. Ta sytuacja niesie dla dzieci jasny komunikat: jesteś gorsza niż inny, więc musisz się bardziej starać. Musisz uzasadnić swoje prawo do życia.

Pierwszy krok: uświadomienie sobie sytuacji

Najpierw musimy uświadomić sobie zachowania naszej matki, które nas zabolały. Narcystyczne matki zachowują się różnie. Zmuszają swoje córki, żeby obsesyjnie dbały o siebie (wybory małej miss, bulimia, anoreksja), podrywają ich chłopaków, mówią dobrze o swoich córkach tylko przy innych, zawsze stawiają swoje uczucia na pierwszym miejscu, nie pozostawiają miejsca na uczucia innych członków rodziny, nie liczą się z zainteresowaniami swoich córek, córki mają realizować ich wizję dobrego życia (zawód, sposób zarabiania, posiadanie lub nieposiadanie dzieci, rodzaj domu). Pierwszym krokiem, żeby się wyzwolić spod wpływu matki na nasze życie jest powiedzenie sobie, że matka popełniła błąd, że nie miała prawa tak postępować.

Dlaczego moja matka jest narcystyczna

W kolejnym kroku będziemy szukać powodów, dla których tak robiła, ale pozwolenie sobie na krytykę matki jest ważnym etapem. Matki narcystycznej matki bowiem były przez całe życie tresowane do podtrzymywania idealnego wizerunku matki, który był najważniejszy. "Przynosisz mi wstyd", "plugawisz własne gniazdo" - to będą wymówki narcystycznej matki na każdą próbę wyswobodzenia się ich córki do własnego życia. Zwykle jednak postawa narcystycznych matek wynika z uwarunkowań rodzinnych, które dla własnego dobra powinna jej córka poznać, by w drugim kroku zrozumieć, skąd pochodzą zachowania jej matki, by móc je wybaczyć.

Tu od razu uwaga: narcystycznych matek raczej nie da się zmienić. Jedyne co jest do zmiany, to nasze uzależnienie od wychowania w dzieciństwie tak, by zacząć żyć własnym życiem i dążyć do szczęścia na własnych warunkach.

Przeżycie straty własnego dzieciństwa

Córki narcystycznych matek nigdy nie odrobią chwil z dzieciństwa i muszą to przyjąć jak inną stratę. Pozwolić sobie na odczucie wszystkich tych emocji. To jest bardzo ciężki moment. Można to przejść jak etap przechodzenia żałoby. Trzeba utulić swoje wewnętrzne dziecko. Na tym etapie bardzo ważne jest rozpoznanie wszystkich, nawet najgłupszych niezaspokojonych potrzeb. To będzie najczęściej przytulenie, ocieranie łez, czyjaś obecność w trakcie opłakiwania. To jest ten moment, kiedy same musimy sobie zapewnić czuła, kochającą, skupioną na swoim dziecku mamę. Pomaga wyobrażanie sobie idealnej matki tulącej do snu, wybaczającej, cieszącej się naszymi sukcesami, akceptującej słabości, kochającej nas razem z nimi, nie pozwalającej nam sobie robić wyrzutów.

Na tym etapie warto uważać na kompulsywne zachowania. Jeśli masz ochotę sięgnąć po alkohol i słodycze, to zastanów się, czy przypadkiem za tym nie stoi niezaspokojona potrzeba z dzieciństwa. Na przykład nieumiejętność poradzenia sobie z porażką, bo matka porażek nie akceptowała i odcinała się od nas. Narcystyczne matki odcinają się od negatywnych przeżyć. Więc również swoich córek odczuwających negatywne stany. Córki wtedy czują się karane za te emocje i uczą się ich nie odczuwać. Tym samym powoli odcinają się od czucia tego, kim są.

Ćwiczenia

1. Stwórz wyobrażoną matkę, która przytula cię naprawdę, nie tylko na pokaz. Jeżeli to będzie dla Cienie trudne wyobraź sobie dziecko, którym byłaś mając dwa lata, pięć lat, albo dowolny wiek, kiedy wydarzyło się coś, gdy potrzebowałaś przytulenia matki. Niech Twoja wyobrażona matka cię przytula zawsze gdy poczujesz odrzucenie, pustkę, to, że nie spełniasz oczekiwań, nie możesz spać. Dawaj sobie to przytulenie jak najczęściej. Nie ograniczaj się.

2. Zrób sobie kolaż pt. "Moja dojrzała kobiecość", możesz go zrobić ze starych gazet,suszonych kwiatów, ze wszystkiego, co składa się na symbole dojrzałeś, samodzielnej kobiecości. Powieś go sobie w ważnym dla siebie miejscu.

3. Pamiętnik - pamiętasz, jak w szkole dawało się zeszyty z rożnymi pytaniami do wypełnienia rożnym ludziom ze szkoły? Zrób takie dla siebie. Zapisz w nim pytania ogólne jak na przykład ulubiony kolor twoich ubrań, w jakim domu chciałabyś żyć, czy chcesz mieć ogród i jeśli tak, to jaki, czy lubisz zwierzęta, przy jakiej muzyce lubisz tańczyć, pięć twoich ulubionych filmów, pięć filmów, które poleciłabyś innym do obejrzenia. Zapisuje te pytania i odpowiedzi, jak tylko przyjdzie ci nowe na myśl, a z czasem zobaczysz, że jest w tobie tożsamość, wokół której warto budować swoją niezależną od oczekiwań matki wersję siebie.

4. Prowadź pamiętnik. Zapisuj myśli. Sprawdzaj, jak czujesz się ze swoją nową wewnętrzną matką.

5. Wyzwanie #DzieńBezWyrzutów - zrób sobie dzień,w którym będziesz starać się nie robić sobie wyrzutów, ale żadnych. A jak się jakiś zdarzy, to koniecznie przeproś się za niego. Wyrzut to na przykład "Za dużo jem", "Mogłam wcześniej spać", "Szkoda, że nie pojechałam w tym roku na wakacje", "Nie mam ładnych ubrań", "Powinnam zadzwonić do ciocia/babci/klienta" Zdziwisz się, jak tego jest dużo. Podejmujesz wyzwanie?

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez Myśli w Wielkim Mieście (@mysli_w_wielkim_miescie) Wrz 7, 2020 o 10:50 PDT

6. Raz w tygodniu rób coś, co sprawia ci frajdę. Nie oceniaj tego, niech to będzie cokolwiek (aczkolwiek nic z autosabotażu - czyli kompulsywne objadanie się i upijanie nie, wyjście do nowej lub ulubionej restauracji już tak)

A przede wszystkim trzymaj się. Nie jesteś sama. Jesteś warta wreszcie zacząć żyć swoim życiem, swoimi talentami, które masz prawo rozwijać. To jest Twoje życie. Przeżyj je tak, jak Ty chcesz!

Hestia rzadko występuje w ludzkiej formie na obrazach. Występuje natomiast jako okrągłe palenisko w domach i świątyniach. Obydwa te miejsca Hestia uświęca, obydwa mają wielką moc. Jest żywym płomieniem niosącym światło, ciepło i ogień do gotowania jedzenia (a jak twierdzą naukowcy, to dzięki gotowanym jedzeniu, człowiek był w stanie zrobić tak wielki skok ewolucyjny, jakim jest nasz mózg o bardzo skomplikowanej strukturze.
Okrąg jest symbolem Hestii - tak jak centralne palenisko w domu.

To jest cykl artykułów na podstawie książki Jean Shinody Bowlen "Boginie w każdej kobiecie" Początkowy artykuł znajdziecie tutaj

Pochodzenie boginii Hestii

Hestia była córką Rei i Kronosa. Jest więc najstarszą siostrą w pierwszym pokoleniu Olimpijczyków. Natomiast z czasem - gdy w siłę rósł Dioznizos, rola Hestii została umniejszona w panteonie i z czasem z niego zupełnie wypadła. Nie angażowąła się w każdne wojny i romanse, więc też niewielu się nią interesowało, dlatego jest jedyną z wielkich bogów greckich, o których wiemy tak mało. Jej kult jednak był silny wśród zwyczajnej ludności. Dwa z hymnów Homeryckich mają inwokację, w których zaprasza się Hestię do domu lub świątyni.
Afrodyta chciała złamać jej postanowienie wiecznego dziewictwa i sprawiła, że Posejdon (bóg morza) oraz Apollo (bóg słońca, brat Artemidy) się w niej zakochali, ale nawet oni nie sprawili, żeby Hestia zmieniła swoje postanowienie.

Rytuały i kult Hestii

Chociaż Hestia nie jest bohaterką wielu mitów, to jednak jej kulty był szeroko rozpowszechniony. Czczono ją w wielu rytuałach zwiazanych z ogniem. Na przykład w trakcie zaślubin matka panny młodej brała ze swojego paleniska ogień i przynosiła go do nowego domu poślubionej pary, dzięki temu tworząc ognisko domowe, czyli duszę domu, dzięki której dom przystawał być tylko budynkiem, a stawał się miejscem, gdzie działą sacrum.

Gdy dziecko kończyło pięc lat obnoszono je wokół domowego paleniska, żeby symbolicznie włączyć je w życie rodziny. Greckie miasta miały również swoje paleniska na centralnym placu, gdzie zawsze płonął ogień. Wojownicy udając się na wojnę zawsze brali ogień z paleniska swojego polis, żeby nieść swój płomień do nowego miasta.

W Rzymie to ogień Hestii tworzył wspólnotę Rzymian. W świątyni Vesty (rzymskie imię Hestii) znadowały się jej kapłanki, które były ucieleśnieniem jej niewinność, dziewiczośc i anonimowość. Dziewczęta do tej roli były wybierane bardzo wcześnie. Zwykle przed ukończeniem szóstego roku życia. Ścinano im włosy w obrzędzie inicjacyjnym. Jeśli straciła dziewictwo to traktowano ją bardzo surowo - zakupywano ją żywcem w małej celi, ze światłem, jedzeniem, oliwą i miejscem do spania.

Hestia i Hermes

Hestia wystepuje czasem w parze z Hermesem (Merkurym w rzymskim panteonie) bogiem posłańcem. Był to elokwentny bóg związany z rzemiosłem, bóg mowy, podróżników, patron biznesmanów i oszustów.

Tak jak ogrągłe palenisko było symbolem Hestii, tak falliczna kolumna przy progu była symbolem Hermesa. Miała ona przynosić płodność i zapobiegać wkraczaniu do domu złych energii. O ile Hestia tworzy rodzinne więzi we wspólnocie, dba o świętość danego miejsca, tak Hermes jest związany z ochroną tego miejsca i jego komunikacją na zewnątrz, która może przynieść rodzinie/wspólnocie dobrobyt.
Obydwoje są również powiązani w mistyce i jej symbolice ognia jako mistycznej wiedzy, która jest zawarta we wnętrzu ziemi. Reprezentują archetypiczną dualność duszy i ducha. Hermes jest duchem, który sprawia, że dusza płonie - jak wiatr, który rozpala palenisko, tak idee są w stanie zapalić duszę do poszukiwań.

Hestia jako archetyp

Hestiw jest najstarszą boginią dziewicą (opróćz niej boginiami dziewicami jest jeszcze Atena i Artemida). Jako jedyne z tej trójki jest skupiona na świecie wewnętrznym, jest anonimowa i nie walczy o swoje w świecie zewnętrznym. Jak wszystkie trzy jednak nie jest uzależniona od mężczyzn, czy świata zewnętrznego, tylko jest bardzo skupiona na swoich własnych celach.
Hestia może czasem sprawiać wrażenie nieobecnej, ale tak naprawdę jest bardziej obecna niż my wszyscy, tylko jej wzrok jest skierowany do wewnątrz. Jest samowystarczalna i najlepiej odnajduje się w samotności. Osiąga wewnętrzną harmonię zajmując się domowymi obowiązkami. Kiedy wypełni wszytskie obowiązki czuje się dobrze w środku. Atena czuje się w takim momencie dumna z wykonania działania, a Aremida czuje ulgę, że odwaliła już, co było do zrobienia. Hestia wykonuje czynności w domu, tak jak kapłanki wykonują czynnosci w światyni. W skupieniu i nie spiesząc się, nie patrząc na zegarek. Jest w 100% skupiona na tym, co robi.

Hestia jest archetypem starszej mądrej kobiety, która już wiele w życiu widziała i nie poddaje się przemijającym burzom. Jest wspierająca, zawsze skupiona na wyższym porządku, jest dobrze wyśrodkowana, co sprawia, że jest niepodatna na zmiany. Jest związana z ugruntowaniem, pozwala okiełznać wewnętrzny i zewnętrzny chaos. Kobieta z silnym archetypem Hestii to kobieta, której życie ma głębsze znaczenie. Choć niekoniecznie widać to na powierzchni.

Hestia i manadale

Owalny krąg paleniska jest zwiazany z mandalami i medytacją. Rysowanie mandali i medytacje to jest to, co wzmacnia w nas archetyp Hestii. Hesti powzala nam znaleźć nasz wewnętrzny punkt równowagi. Pozwala nam znaleźć nasze wewnętrzne źródło ciepła i spokoju.

Kultywujemy Hestię gdy wybieramy samotność i analogicznie - gdy samotność wybiera nas, możemy przekuć ten czas na pielęgnowanie lub odkrywanie w nas archetypu Hestii.

Skupienie na budowaniu domowego ogniska, ale właśnie czerpanie z tego radości, a nie czyszczenie, bo goście przyjdą. Zwracanie się do wnętrza i stawanie się coraz bardziej samodzielną, to również artybuty archetypu Hestii.

Kobieta z silnym archetypem Hestii

Od razu intuicyjnie wiemy, jeśli wchodzimy do domu kobiety Hestii. Wszystko jest w nienerwicowym porządku, czuje się ciepłą domową atmosferę. 

Młode lata Hestii

Hestia jest bezprblematycznym dzieckiem. Jest w tym podobna do Persefony, jednak w przeciwieństwie do niej nie jest tak mocno skupiana na zaspokajaniu potrzeb innych, a bardziej na zabawie ze sobą. Jest miła i wykonuje polecenia rodziców, ale nie potrzebuje ich do tego, by się dobrze bawić. Czasem jest opdbierana jako stara-malutka, jakby rozumiała zdecydowanie więcej, niż dzieci w jej wieku, jakby w młodym ciele była stara dusza.

Rodzice Hestii

Hestia była pierwszym dzieckiem Rei i Kronosa, więc była też jako pierwsza połknięta i jako ostatnia zwrócona przez trzewia ojca. Tym samym była jedyną boginią, która była tam sama. Z ojcem tyranem i matką, która zupełnie nie walczy o swoje dzieci, Hestia musiała wypracować sporą dozę samodzielności.
Hestii sposobem na przetrwanie jest bycie niezauważoną. Kobiety z archetypem Persefony, będą raczej skupiały się na relacji z matką, Z silnym Archetypem Hery będą wiązały się z chłopakami, żeby jak najszybciej wyjść z toksycznego domu. Hestia będzie chodzić na palcach i udawać, że jej nie ma.
Jeśli jednak Hestia będzie miała wspierających rodziców jej archetyp może się tak szybko nie ujawnić. Jeżeli rodzice będą wspierali przełamywanie jej niesmiałości i z cierpliwością będą pokazywali jej jak nawiązywać relacje, jej hestiańskie cechy mogą się tak silnie nie ujawnić w dzieciństwie.

Dojrzewanie Hestii

Młoda Hestia może być kimś zupełnie wyizolowanym, ale czasem ma równiez przyjaciół. Jednak oni moga jej zarzucać, że nie lubi rywalizować. Hestia jest typem, który będzie oddawał mecze walkowerem. Nie interesują jej romase, ani konflikty. Zawsze w cih obliczu stara się udawać, że jej nie ma.
Dojrzewanie może być dla Hestii czasem wzmożonych poszukiwań religijnych. To może być zarzewie jej jedynego konfliktu z rodzicami. Jeśli ktoś staje na tej jej ścieżce, to Hestia potrafi zawalczyć o swoje.
Lubi miejsca, gdzie może być anonimowa - jeżeli szkoły to raczej duże, gdzie może roztopić się w tłumie. Generlanie Hestia sama w sobie nie ma potrzeby studiowania. Idzie na studia, jeśli inne archetypy u danej kobiety również są aktywne.

Hestia w pracy

Jak można się domyślić prace, w których rywalizacja jest ważnym aspektem, nie będą środowiskiem, w którym Hestia się czuje najlepiej. Raczej odnajdzie się na stanowisku, którego nie widać, ale które polega na dodawaniu ciepła w pracy. Nie jest dla niej dyshonorem robienie kawy, czy podlewanie kwiatków.
Będzie świetna w zawodach, które wymagają skupienia i nieporuszoności. Na przykład fotomodelka - fotografowie będą kochać jej zamyslony, zwrócony do wnętrza wzrok.
Dobrze będzie sie zajmowała dziećmi, bo trudno ją wytrącić z równowagi, prawie nigdy się nie denerwuje i z nawet bardzo skłóconej grupy jest w stanie stworzyć współpracującą drużynę.

Hestia w relacjach z innymi kobietami

Do Hestii przyciąga wiele rzeczy. Na pewno mozna jej ufać. Nigdy nie będą interesować jej plotki. Jej wycentrowanie wewnętrzne i umiejętność słuchania, sprawia, że jest idealnym powiernikiem. Samo przebywanie w otoczeniu Hestii jest kojące.

Seksualność Hestii

Seks nie jest dla Hestii czymś bardzo istotnym. Chociaż potrafi być orgazmiczna. W tym wypadku świetnie reaguje na pobudzenie, ale gdy go nie ma, to nie czuje jego braku. Gdy nie jest sama z siebie zainteresowana seksem, to raczej robi to dla męża lub traktuje to jako dośc przyjemne doświadczernie. Podobny wzorzec działa, gdy jest w związku z kobietą.

Hestia a małżeństwo

Hestia jest wcieleniem archetypowej dobrej żony. Dba o dom, nie jest ambitna, nie intersuje jej sława, władza czy pieniądze. Nie współzawodniczy ze swoim mężem, nie zdradza, ale też nie wymaga wierności jak Atena. Nie potrzebuje mężczyzny, żeby czuć się pełną w życiu.

Znasz jakąs Hestię? Podziel się z nią tym artykułem!
A może odnajdziesz siebie w roli innej bogini?

Atena – w rzymskiej mitologii nazywana Minervą. Bogini mądrości i rzemiosła, patronka Aten i protektorka wielu bohaterów. Przedstawiana w zbroi, nazywana najlepszą strateżką wojenną. Córka Zeusa. W niektórych mitach podaje się, że jej matką była Metis.

Ten artykuł jest częścią cyklu na podstawie książki Jean Shinody Bolen "Boginie w każdej kobiecie"

Wprowadzenie przeczytasz tutaj

Bogini Atena

Jedna z bogini, które nie poddają się miłości i pozostają dziewicami. Jest wojowniczą boginią, ale w przeciwieństwie do Artemidy, nie samotną, buszującą po lasach, ale tą która dowodzi armią. W czasach pokoju zajmuje się rękodziełem. Jest patronką rzemieślników, kowali, garncarzy, krawców itd. Drzewo oliwne było jej darem dla Aten, które od swojej bogini wzięły nazwę.

Była przedstawiana z sową, która po Atenie odziedziczyła konotacje z wiedzą i świdrujące spojrzenie. Kolejnym symbolem związanym z Ateną są dwa węże oplatające się wokół laski, które miała wyhaftowane na płaszczu.

Zawsze stoi za plecami swojego ojca Zeusa, w pozycji wojowniczki. Czuwa nad porządkiem w czasie wojny, ale również w domu. Oczekuje zawsze namacalnych rezultatów. Wyżej wartościuje racjonalne myślenie, siłę woli niż wolność tworzenia. Ważniejszy jest dla niej intelekt od instynktu i natury. Wybiera raczej miasto nad dzikość. Dzikość w przypadku Ateny musi być ujarzmiona i skierowana w strategicznie zaplanowane cele.

Aten mity związane z jej pochodzeniem

Atena wyskoczyła z wojennym okrzykiem z głowy Zeusa od razu jako dorosła kobieta, w złotej zbroi i z włócznią w ręku. W niektórych mitach miał poprosić o pomoc (z bólem głowy) Hefajstosa, który siekiera rozbił mu głowę, umożliwiając Atenie wyłonienie się z głowy ojca.

Sam siebie traktuje jako córkę tylko jednego rodzica – ojca. Mit mówi, że Atena nawet nie widziała, że miała matkę. Metis – pierwszej małżonce Zeusa – przepowiedziano, że urodziny dwójkę dzieci. Córkę, która odwagą i walecznością dorówna ojcu oraz syna, który stanie się panem bogów i ludzi. Znając historię z własnym ojcem (patrz post o Artemidzie), Zeus połknął Metis, gdy ta była w ciąży.

Atena – opiekunka bohaterów i strażniczka patriarchatu

Była odpowiedzialna za powodzenie wielu bohaterów. Wśród nich był Perseusz, który pokonał Gorgonę Meduzą – kobiecego potwora z wężami zamiast włosów, Jazon (ten od złotego runa i Medei), Belefont, Herakles, Achilles, Odyseusz.

Oprócz wspieranie bohaterów, Atena zawsze stała na straży patriarchalnego porządku. Podjęła m.in. finalną decyzję w sprawie Orestesa, który zabił swoją matką, która była odpowiedzialna za śmierć jego ojca. Atena tym samym zgodziła się z Apollem, który tłumaczył, że więzi z matką są słabsze niż te łączące z ojcem, bo ojciec daje nasienie, z którego rodzi się potomstwo, a matka jest tylko podłożem.

Rywalizacja Ateny z Arachne

Atena wzięła udział w zawodach z Arachne o to, kto uplecie piękniejsze gobelin. Choć Atena doceniała technikę Arachne, nie była w stanie powstrzymać złości na widok tego, co przedstawiały gobeliny Arachne. Były to trzy sceny miłosne,w których ukazany był Zeus ze swoimi kochankami – Ledą, Danae i Europą.

Złość Ateny była tak wielka, że porwała jej pracę na drobne kawałki i sprawiła, że Arachne się powiesiła. Po czasie jej gniew nieco zmalał i niesiona współczuciem sprawiła, że Arachne ożyła, ale zamieniła ją w pająka, który zwisa i kręci się wokół własnej osi.

Archetyp Ateny

Archetyp Ateny jest silny u kobiet, które raczej kierują się rozumem niż sercem. Archetyp Ateny przejawia się w wielu różnych kobietach, nawet gdy dominującym jest archetyp innej bogini. Możemy na przykład kierować się racjonalnym myśleniem w pracy, gdy podejmujemy decyzje na kierowniczych stanowiskach, albo przy wychowywaniu dzieci, kiedy jesteśmy konsekwentne i dla dobra dzieci, nie dajemy się kierować sercem w ich wychowywaniu.

Atena Partenos – Atena dziewica sama dla siebie sterem i okrętem

Athena - podobnie jak Hestia i Artemida to bogini dziewica, co oznacza, że jej działanie jest nastawione na jej konkretny cel i nikt z zewnątrz tego jej ukierunkowania nie jest w stanie zabrać. Stoi po stronie tradycyjnych, patriarchalnych wartości – to jest ta kobieta, które w dyskusjach na rózne tematy będzie mówią „ja jakoś nie miałam z tym problemu, więc ten problem nie istnieje” - bo rzeczywiście Atena nie daje się wplątać w dziwne sytuacje, ale no cóż – nie każda kobieta jest córką Zeusa. Czasem będzie też tą kobietą, która będzie mówi „przesadzasz, nic takiego się nie stało, po prostu zapomnij”, kiedy jakaś kobieta będzie jej się zwierzała, że była molestowana seksualnie. Sama – jeżeli miała takie doświadczenia – wyparła je dla dobra porządku.

Atena strateg wojenny w życiu i na wojnie

Archetyp Ateny jest silny u kobiet, które świetnie radzą sobie w hierarchiach tworzonych przez mężczyzn, dlatego to one będą pracowały na wysokich stanowiskach, będą wchodzić w role mentorek. Wszyscy się liczą z jej radami, genialnie wszystko porządkują i ogarniają całość sprawy, potrafią przewidzieć konsekwencje. W przeciwieństwie do Artemidy Atena jest w stanie osiągnąć sukces, bo bardzo dobrze odnajduje się w układach męskiego świata i nawet własną płcią potrafi zarządzać tak, żeby przynosiła jej profity. Jeżeli jakiś mężczyzna traktuje ją jak głupią, bo jest kobietą i nie potrafi inaczej spojrzeć na kobiety, to kobieta z silnym archetypem kobiety nie będzie marnować energii, żeby mu udowodnić, że jest inaczej. Po prostu wykorzysta fakt, że dany mężczyzna nie potrafi dobrze ocenić przeciwnika.

Oprócz bycia genialną strateżką jest też świetną dyplomatką. Odnajdzie się w polityce, oraz biznesie najwyższego szczebla. Często u boku swojego „ojca”, czyli mężczyzny, dla którego potrafi być przez całe życie genialnym doradcą. To jest ta kobieta, która stoi przy na przykłąd genialnym pisarzu i dba o jego spuściznę, dobre samopoczucie i wizyty u lekarza (niekoniecznie będąc jego prawowitą małżonką). Jest jedną z tych asystentek, które potrafią tkwić w drugim rzędzie i z niego wpływać na lody świata.

Kultywowanie archetypu Ateny

Dbamy o archetyp Ateny w nas, gdy się uczymy (szczególnie w jakiś instytucjach – szkołach, studiach, gdzie przyjmujemy pewien ogólnie przyjęty system) oraz w pracy – szczególnie gdy jest tam wymagane od nas profesjonalne zachowanie przez które rozumie się obiektywne, niepersonalne zachowanie i wykorzystywanie wielu różnych umiejętności.

Poza tymi sferami kultywowanie Ateny możemy realizować również w rzemiośle, które wymaga porządnego usystematyzowanego warsztatu, a akt tworzenia przebiega według jasno określonych procedur jak na przykład szycie ubrań, garncarstwo, odnawianie mebli itd.

Atena kobieta

Kobieta z silnym archetypem Ateny nie widzi sensu w zagłębianiu się w nieświadomość. Problemy egzystencjalne są dla niej marnotrawieniem czasu i energii. Jest praktyczna, nieskomplikowana, pewna siebie, załatwia sprawy bez zbytniego kombinowania i zastanawiania się. Robi, co ma być zrobione. Nie ma wewnętrznych konfliktów, jest aktywna fizycznie – dba o to, żeby zawsze być w formie zarówno fizycznie, jak i psychicznie. To jest jedna z tych kobiet, o których się mówi zadbana. Będzie miała zawsze idealny makijaż (choć raczej make-up no make up), i ubrana będzie odpowiednio do sytuacji. To jest typowy styl kobiet zajmujących się polityką – garsonka, broszka – wszystko bez zbędnej ekstrawagancji. Jeżeli jej praca tego nie wymaga to będzie sięubierała w stylu preppy – takiej sportowej elegancji.

Atena w młodości

Skupia się łatwo na rzeczach, które robi, ale w odróżnieniu od Ateny będzie to bardziej uporządkowane skupienie związane z dziedziną intelektualną. Młode Ateny na przykład bardzo wcześnie uczą się czytać. Jak tylko nauczy się czytać, to książki są jej pasją. A gdy nie ma żadnej pod ręką, to chodzi za ojcem (lub tym, kto archetyp ojca uosabia w jej życiu) i pyta „A dlaczego...?”, „A po co...?”

Rodzice młodej Ateny

Wszystko jest idealnie jeżeli młoda Atena ma kochającego Zeusa, czyli osobę uosabiającą rolę ojca w jej życiu. Niestety gdy jej ojciec jest niewspierający, albo uważa, że dziewczynki nie powinny być zbyt mądre i młoda Atena słyszy wtedy „Dziewczynki nie powinny sobie zawracać tym głowy”, „Nie bądź taka przemądrzalska”, wtedy dorosła Atena, w któej takie przekazy są kodowane w dzieciństwie może być niespełnioną poetkę, lub powieściopisarką, która nigdy nie wyda książki. Może nawet nie aspirować do celów, do których jest stworzona, a to wprowadza w jej życie frustrację.

Mamy – jeżeli same nie uosabiają archetypu Ateny – mogą znowu czuć się niekochane rzez swoją córkę. Traktują mądrość i ciekawość świata, jak problem. Młoda Atena może usłyszeć od matki lub innych kobiet z jej środowiska: „musisz się nauczyć udawać głupszą niż jesteś, żeby mieć męża”. Ciągle będą jej zarzucać, że jest nieczuła, że nie ma w niej prawdziwej kobiecości, którą rozumieją bardzo stereotypowo. Wtedy młoda Atena swoją siłę traktuje jak problem i nie jest w stanie przekuć jej na sukcesy, a jeżeli je osiąga, to uważa, że nie jest ich warta.

Atena jako nastolatka

To ta, która często zagląda pod maskę samochodu, sama łatwo naprawia wszystkie rzeczy wokół domu. Lubi bawić się z chłopakami, jest dobra z informatyki. Archetyp Ateny odzywa się w tych nastolatkach, które mówią: „nie chcę bawić się z dziewczynami, bo one są głupie”.

Może też lubić haftować i szydełkować. Dobrze odnajduje się wśród kobiet i dziewcząt, które uosabiają tradycyjne wartości.

Nie należy do dzieci, które sprawiają kłopoty, ma dobre oceny, ubiera się zgodnie z nieprzemijającą modą dla dziewcząt w jej wieku. Chodzi na kółka zainteresowań, nie przechodzi silnego okresu buntu.

Atena w pracy

To jest główne pole działania Ateny niezależnie czy jej kariera jest skupiona na pracy zawodowej czy na pracy w domu – zawsze jest świetnie zorganizowaną managerką. Szanuje autorytet swojego szefa, jest lojalna, nie przeszkadza jej stanie w drugim rzędzie, jeżeli czuje, że ma wpływ na sytuację z tej pozycji.

Atena i jej relacje z innymi kobietami

Atena jest raczej zdystansowana w stosunku do innych kobiet. Raczej stanie po stronie mężczyzna. To ta, która będzie razem z mężczyznami protestować za odebraniem kobietom ich praw – często za cenę bycia akceptowaną przez mężczyzn z łatwością staje się argumentem koronnym przeciwko innym kobietom. To jej nie przeszkadza, bo nie czuje, że do innych kobiet jest jej bliżej niż do mężczyzn. Jeżeli więc zastanawiacie się, jakie kobiety głosują na partie, które uważają, że pedofile najlepiej przygotowują małe dziewczynki do ich ról społecznych albo twierdzą, że kobiety nie powinny mieć biernych praw wyborczych, to odpowiedź jest prosta: Kobiety z silnym archetypem Ateny. ;) Oczywiście nie tylko. Ten archetyp rozwija się w różny sposób w zależności od tego, z jakiego środowiska Atena się wywodzi.

Atena i jej relacje z mężczyznami

Atena to kobieta, która gdy mówi „mężczyzna”, to myśli „ten najbardziej wpływowy i silny mężczyzna”. Sorry panowie – dla Ateny większość z Was to straceńcy. Dla niej mężczyzna powinien być silniejszy, bogatszy i bardziej odważny od niej samej, a że ona jest w tych kategoriach prawie bezkonkurencyjna, to może się okazać, że do kategorii „mężczyzna” niewielu mężczyzn może się załapać.

Atena i seksualność

Seksualność Ateny najlepiej wyraża fraza Królowej Elżbiety, że ona wtedy to „zamyka oczy i myśli o ojczyźnie”. Atena skupiona na intelekcie, jest odcięta od swojego ciała i bodźców z niego dochodzących. Nie jest typem romantyczki czy flirciary. Związek z mężczyzną to przede wszystkim małżeństwo, a jest zawsze typem „dobrej żony”, szczególnie gdy mąż jest skutecznym, zorientowanym na cel i spełniającym się w roli głowy rodziny człowiekiem. Seks dla Artemidy to jest obowiązek lub w najlepszym wypadku sport.

To taka ogólna charakterystyka Ateny. Po więcej polecam książkę „Boginie w każdej kobiecie”.

Odnajdujecie w sobie archetyp Ateny? A może znacie kobietę, która jest jego ucieleśnieniem?

Ogólnie o archetypach bogini w życiu każdej kobiety przeczytasz tutaj

A o Artemidzie przeczytasz tutaj

Artemida to dzika kobieta, zamieszkująca lasy, walcząca ramię w ramię ze swoim bratem. Stroniąca od układów i otaczająca się nimfami. Sprawdź, ile masz w sobie z Artemidy (Ty lub twoja partnerka) takiej, jak ją opisuje Jean Shinoda Bolen w swojej książce „Boginie w każdej kobiecie”.

Chciałabym Wam napisać o koncepcji, która mnie osobiście zachwyciła. Jest ona stara jak świat dla młodych ludzi, czyli powstała gdzieś w mrokach lat 80tych. Dotyczy ona archetypów bogiń w kobietach. Książka była wydana po polsku, ale obecnie nie jest już dostępna. Edit: jest nowe wydanie! „Boginie w każdej kobiecie” ("Goddesses in Everywoman") Jean Shinoda Bolen. Sama jestem zdziwiona, że dopiero teraz na nią wpadłam, bo tematyka jest mi bliska. Jest to taka psychologiczna książka w klimacie serialu "Amerykańscy bogowie" (notabene na podstawie książki Neila Gaimana)

Ważki większość swojego życia spędzają w formie poczwarki. Czas kiedy latają stanowi tylko ułamek ich życia. Forma dojrzała jest symbolem życia w jego pełni, pełnej realizacji swojego potencjału, naszego nadrzędnego celu w życiu na wielu poziomach: czy to rozwoju indywidualnego, naszego miejsca w planie kosmicznym, czy jako części społeczności.

Chryzokola ma bardzo sepcyficzny zielono-niebieski kolor. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że jest niemożliwe, żeby to był kamień naturalny, a jednak jest naturalny. ;) Często jest mylona z turkusem. Przybliżymy Wam dzisiaj ten mocno działający i piękny kamień.